Samen met musicalproductiehuis OpusOne vertelt Charlotte Kloosterman verhalen die generaties weten te raken en een brug slaan tussen culturen, waarbij verleden en toekomst met elkaar worden verbonden. In theater, televisie en onderwijs bewijst Charlotte keer op keer dat kunst een levensbehoefte is, zeker in de huidige tijd. Al deze elementen liet ze recentelijk zien in de voorstelling Koud Vuur, een musical in wording. Met al haar ervaringen zet Charlotte nu een mooie stap naar iets bijzonders: van acteren naar het ontdekken van de musicalwereld. Foto: Sjouercasting

In één leven honderden levens mogen leven

Charlotte heeft een bijzondere kijk op acteren. Zij benadrukt het voorrecht dat het is om te mogen acteren en om daarin steeds bedrevener te worden. “Als je in één leven honderden levens mag leven, zoiets is toch fantastisch?!” zegt Charlotte enthousiast. “Dan ben ik weer een nieuw personage, en je krijgt elke keer een stukje leven van een personage. Dat mag jij leven, voelen, ademen.” In alles wat Charlotte doet, voel je de liefde voor het vak, de echtheid en de diepe verbondenheid met de verhalen die ze vertelt.

Charlotte begon haar carrière als actrice in het theater toen ze in groep acht auditie deed voor de eindmusical en de hoofdrol kreeg. Destijds moest je op haar basisschool nog auditie doen. “Ik weet nog dat ik dacht: verdienen mensen hier hun geld mee? Dit is fantastisch!” Haar ouders, zelf cultureel geïnteresseerd met haar vader als kunstschilder, voedden haar op met films van Marilyn Monroe, Audrey Hepburn en James Dean. Cultuur was een vanzelfsprekend onderdeel van haar jeugd. Toch koos ze na de middelbare school voor de PABO. “Ik vond lesgeven leuk, maar ik miste een bepaalde mate van diepgang,” vertelt Charlotte.

Pas na enkele jaren in het onderwijs besloot ze haar hart te volgen en auditie te doen bij Theaterschool De Trap. “Twee maanden in de opleiding en ik wist: dit is wat ik met mijn leven moet doen. Ik geloof heel erg in 'de aanhouder wint',” zegt ze overtuigend. Meerdere malen deed ze auditie voor projecten waarvoor ze aanvankelijk werd afgewezen. “Maar ik gaf niet op, en uiteindelijk mocht ik dan toch die kans grijpen.”

Foto: Anne Casting

Loïs Manuhuwa in Brugklas

Intussen is Charlotte een bekend gezicht geworden bij jongeren, onder andere door haar vaste rol als Loïs Manuhuwa in de AVROTROS/NPO Zapp-serie Brugklas. “Ik word meerdere keren per week herkend op straat door kinderen die op de foto willen,” lacht ze. Wat haar bijzonder maakt, is de brug die ze slaat tussen haar werk als actrice en haar betrokkenheid bij jongeren. “Ik geef les aan groep 7, precies de leeftijd die naar de brugklas gaat. Ik ken hun wereld, hun dromen, hun onzekerheden. Daardoor kan ik ook authentieke input geven aan de serie.”

Voorstelling Pulver- Passie in beeld & Los- Katalin Vos

Koud Vuur, een bijzondere voorstelling

Charlotte ziet haar werk met jongeren niet als bijzaak, maar als een essentieel onderdeel van haar leven. “Je kunt nog zoveel betekenen voor kinderen. Zij zijn de toekomst. Bij volwassenen zijn denkpatronen vaak vastgeroest, maar de jeugd kun je nog inspireren, nog echt vormen.”

Een hoogtepunt in haar theaterloopbaan is haar rol in Koud Vuur, een nieuwe, diep persoonlijke musical die de rauwe erfenis van koloniaal trauma blootlegt. In de voorstelling probeert een jong stel, Emma en Mingus, onder begeleiding van therapeute Janine (gespeeld door Charlotte), hun relatie te redden terwijl ze worstelen met de schaduw van intergenerationele woede en verdriet.

“In Koud Vuur vertel ik het verhaal van mijn opa en oma, van mijn moeder en haar broers en zussen,” deelt ze. “Dat maakt het werk zo bijzonder, want het is niet zomaar een script dat is ontstaan, het zijn verhalen die resoneren en die ertoe doen.”

Charlotte begrijpt de kracht van theater om persoonlijke en maatschappelijke thema's tastbaar te maken. “Het verleden laat zich niet langer wegduwen,” zegt ze. “Dat proces van inzicht en heling, dat willen we met deze voorstelling laten zien. Het vertellen van impactvolle verhalen die ertoe doen. Die iets bijdragen. Die de ander ontroeren, bevragen, ergens over laten nadenken, confronteren, ongemak geven, schuren, raken, beroeren en in elk geval iets teweegbrengen bij het publiek. Mijn ouders kwamen naar Koud Vuur in het DeLaMar theater en mijn vader zei: ‘Lot, jouw ziel zit in dit stuk.’ Dat deed mij echt heel veel. Mijn opa en oma, mijn mama, mijn ooms en tantes; deze voorstelling is mijn eerbetoon aan hen, want er is één grotere liefde dan het spelen, en dat is mijn familie.”

Grotere stappen maken

Naast acteren blijft Charlotte actief in het onderwijs, waar ze nog steeds één dag per week lesgeeft. “Ik werk al bijna twintig jaar op dezelfde school in Den Haag, in een kwetsbare wijk. De kinderen daar hebben ons als docenten keihard nodig,” vertelt ze. De band die ze met haar leerlingen opbouwt, is vaak levenslang. “Vorig jaar werd ik zelfs uitgenodigd op de bruiloft van een oud-leerlinge. Toen dacht ik: ja, hier doe je het voor.”

Charlotte spreekt eerlijk over de realiteit achter het kunstenaarschap. “Mensen zien vaak alleen de glans, maar niet de onzekerheid die eronder zit. Je wordt er niet rijk van, je doet het uit pure passie.”

Die passie spat van haar af: in een jeugdserie, een diepgravende voorstelling als Koud Vuur, of door jonge krachten in de klas te begeleiden. Charlotte leeft en ademt verhalen. Ze geeft een stem aan hen die gehoord moeten worden, biedt hoop aan wie het nodig heeft, en bouwt bruggen tussen generaties, culturen en werelden. Dat is absoluut terug te zien in een voorstelling als Koud Vuur. “Ik vind het het mooist als ik ergens aan kan bijdragen,” zegt ze. “Als ik iets kan vertellen dat mensen raakt, dat ertoe doet, dan ben ik zinvol bezig.”