Met veel plezier, een hart vol kinderlijke verwondering en ogen die twinkelen bij elk sprankje creativiteit. We hebben het over Yvonne Bokdam: leerkracht, theatermaker en actrice. Yvonne reflecteert theater. Niet als vak an sich, maar als wezen en in haar aanwezigheid. “In mijn jeugd maakten we filmpjes en speelden we toneel. Als vriendinnetjes kwamen spelen, was het altijd: ‘Kies maar je rol, we gaan iets opvoeren.’” Wat begon met mini-playbackshows tijdens carnaval, groeide uit tot een allesomvattende passie. “Er zit ergens een drang naar het podium in me. Iets uiten, iets delen.” Zelfs toen haar stem auditie deed voor Het Grote Ewok Avontuur, was het al duidelijk: deze vrouw moest gehoord worden, letterlijk én figuurlijk. Foto: Rik Engelgeers

Dream Big, Always

“Dream big,” zei ze tegen zichzelf, toen ze al fulltime voor de klas stond. En ze deed het. Ze volgde de Landelijke Oriëntatiecursus Theater (LOT) tussen tieners, terwijl ze zelf al in de twintig was. “Ik dacht: ik ga het gewoon proberen.” Ze deed audities, gewoon omdat ze het kon doen. Wat Yvonne zo bijzonder maakt, is hoe zij kinderen, leerlingen, medespelers en toeschouwers weet mee te nemen in haar wereld vol verwondering en empathie. “Ik wil mensen entertainen met grappen, mensen meenemen in een ander verhaal. Maar ook kinderen iets laten bereiken, zelfvertrouwen geven.”

Ze spreekt over een meisje dat bevroor tijdens een theaterspel, maar later in haar eentje op het podium stond. “Ze zei gewoon wie ze was,’ alleen, in de gymzaal. Dat is zo’n mooie groei. Theater geeft lef. Theater opent iets.”

Achter de schermen, vóór het leven

Als theatermaker staat Yvonne achter én op het podium. “Bij het lesgeven laat ik het uiteindelijk los; de kinderen moeten het doen. Bij een eigen voorstelling moet ik het zélf doen. Dat is spannend. Bij kinderen is er minder kans op falen, zij doen altijd hun best. Daar zit zoveel schoonheid in.”

Ze schrijft, creëert, denkt in beelden én in humor. “Ik ben nu bezig met een liedje over verrassing. Het begint als iets leuks, maar dan denk je: oh nee, wat erg! Zo’n verrassing.” Ergens tussen de regels door hoor je het: haar manier van verwerken. Dan is er nog die diepe fascinatie voor het woordeloze: mime. “Ik ben iemand van héél veel woorden. Toen zag ik theatergroep Bambi, mime zonder tekst. Dat raakte me enorm. In de opleiding maakte ik een droomproject zonder woorden; heel moeilijk, maar zo mooi. Ik maak sinds dat droomproject in de 3e ook regelmatig non-verbaal theater. Werk ook bij Aslan muziekcentrum, waar ik tevens geleerd heb om non-verbaal les te geven en pas nog een maskervoorstelling heb gemaakt”

Een ode aan het kind in ons allemaal

Yvonne geeft les op scholen, werkt als zzp’er, schrijft scripts met kinderen gebaseerd op diverse thema’s waaronder de Griekse mythen, en laat hen herschrijven, herbeleven en herontdekken. “Ik wil dat ze zichzelf mogen zijn. Dat ze groeien, lachen en durven.”

Ze pleit vol vuur voor drama in het basisonderwijs. “Drama moet net zo verplicht worden als rekenen. Het helpt bij sociaal-emotionele ontwikkeling, bij samenwerken en bij het vinden van jezelf. Theaterkinderen zijn vaak heel bijzonder, en dat is mooi.”

De kracht van kwetsbaarheid

Niet alles hoeft groots te zijn. Soms zit de magie in het kleine. Een meisje dat meeloopt in plaats van praat. Een kind dat lacht om een scène die je zelf geschreven hebt. “Iedereen die meedoet, heeft het goed gedaan. Het is nattevingerwerk hoe je beoordeelt, maar het enthousiasme, de groei, dat is goud waard!”

Yvonne is een vrouw die leeft zoals ze speelt: open, kwetsbaar, vol passie en met een gezonde dosis absurdistische humor. “De Club van de Lelijke Kinderen? Geweldig!” Of: “Mees Kees, daar zou ik zó in willen spelen; lekker gek. Ik kan niet wachten om zelf weer te acteren!”