Welkom aan boord van de Lokomotief express! Deze trein maakt een reis door de geschiedenis en het succes van deze basketbalclub uit Rijswijk. Er valt veel over deze organisatie te vertellen; waar komt hun talentvolle jeugd vandaan, hoe wordt het talent daar sterker, en zijn zij in staat om hogerop te willen spelen? Tijdens deze rondreis word je bijgepraat door Esther Duurkoop. Zij is sinds een jaar secretaris van deze club en heeft twee kinderen die daar hebben gebasketbald. Een van hen basketbalt nog steeds en is ook actief betrokken bij deze club. Jenneke van den Berg is bijna drie jaar de voorzitter van Lokomotief. Zij is op haar 14^e begonnen met basketballen bij Green Eagles in Maassluis. Voor Lokomotief heeft ze als coach ook veel betekend. Ze heeft onder meer de dames van onder 18 en dames 3 gecoacht. Zij vertellen bij een aantal stations meer over Lokomotief gedurende deze reis!

Het ontstaan van Lokomotief

In Rijswijk bevind je je in de buurt van een aantal grote steden: Den Haag, Rotterdam en iets verder naar het noorden ligt Leiden. Toch is Lokomotief een van de sterkste teams in de jeugd- en amateurcompetities, en dit al vele jaren. Frank Dikmoet heeft als gymnastiekdocent basketbal naar meer bekendheid geholpen, en zodoende werd in 1971 basketbalvereniging Rijswijkse Ontspannings- en Sportvereniging opgericht, kortweg: ROS. Vanwege weinig zaalruimte in Rijswijk speelde ROS in de sporthal aan de Steenwijklaan in Den Haag. ROS speelde destijds hun wedstrijden in rode shirts en witte shorts. Tegenwoordig speelt Lokomotief nog steeds in deze kleuren. We zijn nu ruim 50 jaar verder, en er is inmiddels heel veel gebeurd in Rijswijk. Lokomotief beschikt over enorm getalenteerde basketballers en diverse kampioenen. “Voor mij zou Lokomotief een combinatie moeten blijven tussen enerzijds plezier en toegankelijkheid voor iedereen en anderzijds prestatiegericht in de competitie deelnemen,” vertelt Jenneke. “We streven ernaar om alle eerste teams zo hoog mogelijk te laten spelen, en voor de andere teams te kijken wat de verschillende mogelijkheden zijn. Dat hangt ook af van wat je zoal te bieden hebt. We hebben een enorm lange wachtlijst waar we wat mee moeten, maar dat geldt vooral voor de breedtesport.”

Al in het verleden garant voor goede spelers

Jerome de Vries, Vincent Krieger, Richard van Poelgeest; dat zijn allemaal spelers met een Lokomotief verleden. In het verleden was Lokomotief al een goede leverancier voor sterk doorbrekend talent. “Voor de opleiding van onze jeugd willen we elke speler kunnen doorstoten naar een hoger niveau in plaats van basketbal alleen als vrijblijvende bezigheid neer te zetten,” vertelt Esther. “Plezier is natuurlijk altijd belangrijk daarin. Als er geen plezier is, zal er ook niemand tot een sterk niveau kunnen worden opgeleid.”

Meer dan 40 jaar mooie tijden in de Van Zweedenzaal

Het volgende station dat we naderen gaat over de Van Zweedenzaal. In 1978 kwam Lokomotief daar terecht, iets wat voor veel tegenstanders geen pretje is geweest. “Ik noemde de Van Zweedenzaal altijd de Hel van Rijswijk,” beaamt Jenneke. “Iedereen die bij Lokomotief speelde, wist hoe je daar moest spelen. Het altijd aanwezige publiek zat dicht op het veld, en het was altijd enorm gezellig! Het was altijd vol, voornamelijk in de derby’s tegen CobraNova. Ik noem de kantine altijd een bruine kroeg, daar waren altijd leuke feestjes.”

Deze hal stond altijd garant voor gezelligheid. Het heeft Lokomotief, in zekere zin, een bepaalde identiteit gegeven. “Waar je bij voetbal spreekt over een twaalfde man hadden wij bij basketbal een zesde man als publiek,” vertelt Esther. “Iedereen zat dicht op het veld wat voor een immense sfeer zorgde. Vaak vroeg ik mij af of we deze zaal niet enorm zouden missen als we eenmaal in De Altis zouden spelen. Alle herinneringen aan de Van Zweedenzaal waren immers niet niks. Dat blijkt toch heel erg mee te vallen. De nieuwe zaal is veel groter, maar de sfeer en de fanatieke aanhang van supporters is niet minder. Dat maakt toch dat je een vertrouwd gevoel eraan overhoudt.”

Dat is waar ook! Er is sinds 2021 een extra perron aan dit station toegevoegd, namelijk De Altis. Dit is de nieuwe thuishaven van Lokomotief, en nog steeds is bij deze club hetzelfde vertrouwde gevoel te bekennen. “Het is en blijft Lokomotief,” beweert Jenneke. “Wat je tijdens de landelijke finales zag, is dat het ook daar enorm vol kan zijn, zeer sfeervol is en er echt veel mensen achter de club staan. De sfeer en “Loko-beleving” zijn wat dat betreft zeker niet minder geworden! Mannen onder 18 en heren 1 behaalden tijdens hun landelijke finales op een geweldige manier het kampioenschap.”

Het succes van Lokomotief

Zoals gezegd, er zijn in het verleden veel jeugdspelers doorgebroken die begonnen zijn bij Lokomotief. Sinds 2007 is Lokomotief niet meer weg te denken uit de landelijke finales. De dames onder 14 worden in 2007 landelijk kampioen, en in 2008 zouden de dames onder 16 en de mannen onder 12 daaraan toegevoegd worden. “Wat ik denk is dat dit succes te danken is geweest aan een combinatie tussen bevlogen trainers en uiteraard een talentvolle lichting,” vertelt Jenneke. Coaches als Bart Rijkeboer, Cobbe van der Vuurst de Vries en Anneke Vrijaldenhoven hebben zich intensief ingezet voor deze talenten. Vergeet niet dat de meiden ook een sterke lichting hadden. Zera Butter is destijds ook doorgebroken, net als Maxime Essenstam en Richelle van der Keijl.”

Sterke ontwikkeling in de ‘Lokolijn’

De meiden waren niet meer weg te denken uit de finales. Er werden in overvloed kampioenschappen behaald, tussen 2007 en 2011 maar liefst zeven keer! Vervolgens waren de mannen aan de beurt. “Het was de lichting met Keye van der Vuurst de Vries,” vertelt Esther. “Kun je nagaan waar hij nu speelt, en veel andere spelers spelen ook in het buitenland. Het heeft veel te maken met hoe de trainers met het technisch beleid bezig zijn. Ook met het opzetten van de huidige Lokomotief Basketball Academy hebben we sprongen weten te maken. Zie bijvoorbeeld de mannen onder 18 die afgelopen seizoen kampioen zijn geworden in de Eredivisie. Ze trainen vier keer in de week, onder leiding van hele goede trainers. Er zit een hele goede ‘Lokolijn’ in!”

Is er nog meer te behalen?

Op het volgende station staat een groot vraagteken; een vraagteken dat staat voor: Is er een mogelijkheid om hogerop te spelen? Er zijn zoveel kampioenschappen behaald met Lokomotief en er is zoveel talent “De kernvraag van dit hele onderwerp is en zal altijd blijven: hoe vaak in de week laat je deze talenten trainen?” beweert Jenneke. “Als je topsport wilt bedrijven, zou je moeten kiezen voor vier keer in de week trainen. Trainers als Cobbe (van der Vuurst de Vries) en Lars (Jansen) weten wat je ervoor moet doen, en stonden c.q. staan daar ook vier keer in de week. Als je naar het hoogste niveau van Nederland wilt gaan, zou je echt verder moeten professionaliseren en over veel meer geld moeten beschikken. De Van Zweedenzaal was daar niet geschikt voor en destijds wilden we deze accommodatie niet zomaar verlaten. Zelfs nu we een nieuwe grote zaal hebben waar we op het hoogste niveau zouden kunnen spelen, dan nog blijft het de vraag of we wel op het hoogste niveau willen gaan spelen. Er komt veel bij kijken. Zo zou de vereniging losgekoppeld moeten worden en een aparte stichting moeten worden oprichten waar dan de topsportteams in onder worden gebracht. Daarbij heb je ook buitenlandse spelers nodig, want zonder hen red je het op dat niveau niet, ook al stromen er soms talenten door. Er komt zoveel meer bij kijken dan je op het eerste gezicht zou denken. Teveel voor Lokomotief om zich op korte termijn over te buigen.”

“In dit opzicht komen we toch weer terug bij de gezelligheid en het plezier” aldus Esther. “Wij zijn best bang geweest dat als we enkel zouden handelen naar het zijn van een prestatiegerichte vereniging, waarbij de ambitie op het hoogste niveau de overhand zou krijgen we een stukje gezelligheid zouden kwijtraken, en dat zouden we zeker niet willen. Daarbij, waar haal je mensen vandaan die een professionele topsportstichting willen bedrijven. Natuurlijk zijn we een aantal jaren met meerdere senioren- en jeugdteams kampioen geworden in de hoogste amateurcompetitie van Nederland en daar hebben we volop van genoten, maar van promoveren naar het hoogste niveau van Nederland kan bij Lokomotief vooralsnog geen sprake van zijn.”

Waar Lokomotief ook zal spelen, het zal altijd een prachtige club blijven! De trein reist verder naar prachtige bestemmingen, waarbij het eindstation bij lange na nog niet in zicht is!