Maelé van Houtert (nummer 14) speelt al heel lang basketbal. Afgelopen seizoen heeft ze bij Basketbal Academie Limburg gespeeld, en sinds vorige zomer heeft ze de overstap gemaakt naar Amerika. Mount Marty University gaat enorm boffen met Maelé, en gaat ongetwijfeld prachtige dingen van haar zien. Een fantastisch talent die een mooie tijd zal doorbrengen, en terecht!
Veelzijdig als power forward
Maelé kan zich niet anders herinneren dan dat basketbal altijd een onderdeel in haar leven is geweest. In alle opzichten gaat zij enorm op in deze sport. “Als baby kwam ik al in aanraking met basketbal,” vertelt ze. “Mijn vader floot wedstrijden en speelde ook basketbal. Toen ik zeven werd had ik mijn eerste training bij Black Eagles.”
Met haar positie kan ze enorm veel laten zien. Zo hebben diverse clubs al gezien dat ze enorm veelzijdig is en over meerdere eigenschappen beschikt. “Ik ben een power forward, aangezien ik ook de body heb voor deze positie. Naast dat ik onder het bord goed kan opposten, beschik ik ook over een goed schot. Dat heb ik als extra wapen achter de hand. Op deze manier kan ik op meerdere fronten voor dreiging zorgen in de aanval. Toch zou ik iets vaker willen schieten. Ook ben ik goed in het verdedigen in de post (onder de basket).”
Veel mensen hebben Maelé zien groeien, en haar beweegreden om te blijven basketballen kan ze altijd in één keer opnoemen. “Het teamspel maakt het een enorm leuke sport. Het is altijd spannend tijdens wedstrijden, en bij de club is het altijd heel erg leuk met hele lieve gezellige mensen. Bij BAL heb ik echt veel meer getraind dan voorheen. Dat was wel zwaar, maar het gaf mij ook enorm veel voldoening. Ik werd daardoor steeds beter, want ik ging er altijd 100% voor tijdens trainingen. Voorheen had ik best wel blessures, maar dat duurde gelukkig niet lang. Ik zou er nooit meer mee willen stoppen!”
Haar eerste club en eerste ervaring op landelijk niveau
Black Eagles was Maelé haar eerste club. Deze organisatie heeft haar in alle opzichten enorm doen groeien. “Black Eagles gaf mij gelijk een familiegevoel. Je kon altijd terecht bij iedereen en het was altijd heel gezellig. Op jonge leeftijd vond ik het ook belangrijk om gezelligheid te hebben en om de sport beter te beheersen. Daar heb ik ook bij de jongens gespeeld, wat ook pittiger was, maar ook enorm leuk! Na Black Eagles kwam ik bij het onder 18 team van EBBC Den Bosch terecht, op landelijk niveau. Dat was een andere ervaring dan voorheen. Het gaf mij veel meer uitdaging, en ik wist dat ik binnen basketbal meer wilde bereiken. De basketbalwereld is wat dat betreft klein. Mensen hebben mij groter zien worden mettertijd.”
Met haar potentie besloot Maelé de uitdaging aan te gaan om aan te sluiten bij Basketbal Academie Limburg. Een succesvolle overstap die enorm werd beloond. “Het is een van de beste keuzes die ik heb gemaakt. Ik had daar mijn school, en als je daarheen verhuist, dan maak je heel wat mee. BAL is ook een familieclub. Je wordt volledig bij de club en alle ontwikkelingen betrokken. BAL beschikt nu over meer teams, dus kan meer uitbreiden. Sommige jongens van heren 1 hebben ook bij mij op school gezeten. Voor de rest hadden zij andere trainingstijden, maar we bekeken wel veel wedstrijden van ze.”
Een nieuwe uitdaging: basketballen in South Dakota
Vlak voor vertrek vertelde Maelé hoe spannend de aanloop naar het vertrek naar Amerika is. Een droom die zou uitkomen! “Het wordt meer echt, en het komt steeds dichterbij,” vertelde ze op dat moment. “Ik heb er enorm veel zin in, en ik ben enorm benieuwd hoe het daar is en hoe ze daar spelen! Ik ga naar de Mount Marty University in South Dakota. Daar zal ik in de NAIA competitie spelen. Over 16 dagen zal ik weten hoe het is, en wat later zal ik erachter komen hoe het is om daar te basketballen!”
Hoe bevalt het nu anno december 2021?
Onlangs is gesproken met Maelé. Ze traint al een tijdje in Amerika en kan haar ervaring daar met ons delen. “Ik ben hier nu drie maanden,” vertelt Maelé. “Mijn team is redelijk klein, niet in groep grootte maar qua lengte. In totaal zijn we met 25 meiden, en we hebben twee teams: varsity en junior varsity. Dat is heel fijn, want zo kom je altijd aan spelen toe. Eén meisje is groter dan dat ik ben, maar zij speelt op de small forward positie. Dat is best grappig eigenlijk, aangezien ik op de power forward positie of center speel. Voornamelijk de center positie is leuk, want dan kan je lekker beuken,” lacht Maelé.
Dat is hoe haar team eruit ziet. Maar hoe zien de trainingen er precies uit? “De training zijn leuk, maar kunnen ook heel zwaar zijn,” beaamt Maelé. “Tijdens de preseason was het best zwaar. We hadden veel conditie trainingen, en ik moest ook nog even wennen aan het weer. Het kan hier de ene dag warm zijn en de andere dag weer koud. In de winter wordt het hier heel koud met veel sneeuw, dus ik ga dit jaar hopelijk een witte kerst meemaken. De trainingen duren twee uur, en bestaan uit veel plays doorlopen en dan op het einde een conditietraining ronde. Soms is het wel irritant om met 25 meiden te trainen, maar het is ook wel handig bij sommige oefeningen dat je zoveel mensen hebt. Naast elke dag twee uur trainen hebben we ook drie keer per week krachttraining en twee tot drie keer per week individual training. Je kan altijd naar de gym om the schieten, dus daar ben ik dan ook veel te vinden als ik geen lessen heb.”
Hoe zijn de wedstrijden geweest, want natuurlijk is er al gespeeld. “Ik hoop dat we veel games gaan winnen dit seizoen. Tot nu toe hebben we twee keer gewonnen en twee verloren, maar we zijn goed bezig vind ik. Mijn verwachting is dat ik hier wel nog wat beter kan gaan worden en dat we hoog kunnen gaan eindigen. Ik wil beter worden in mijn drives naar de basket. Mijn verdediging en schot zijn al goed ontwikkeld. Verder moet ik ook nog even tijd steken in de nieuwe regels hier, aangezien een schotklok van 30 seconden toch weer anders is.”
Met al deze mooie berichten van Maelé gaan we nog meer prachtigs voorbij zien komen van haar! Voor elk team is ze een fantastische aanwinst!
Reactie plaatsen
Reacties