Wie ben je eigenlijk; welk antwoord is daarop te vinden? Die vraag houdt Esther van Lune bezig. Ze vermoedt dat het een goede vraag is, want ben je je werk, of je thuissituatie? Zo ontvouwt zich het verhaal van een vrouw die met ontwapenende energie, oprechte aandacht en een diepe drang naar echtheid haar weg in het leven vond; op een verbindende manier. Inmiddels heeft ze daarmee al zoveel anderen geraakt. Foto: Roos de Bolster

Thuis in Amsterdam-Noord

Esther groeide op in Emmeloord, midden in de Noordoostpolder. Inmiddels woont ze al 24 jaar in Amsterdam-Noord, samen met haar man, met wie ze al 21 jaar getrouwd is, en hun twee kinderen van 18 en 21. “Ik ben echt iemand die leert door te doen,” vertelt ze. “Ik heb heel verschillende dingen gedaan en uiteindelijk voelt waar ik nu ben heel goed.”

Al op jonge leeftijd begon ze met werken. Eerst in de kledingindustrie, daarna als intercedente bij Randstad. De corporate wereld bleek echter niet de hare. “Ik pas meer in de creatieve wereld,” zegt ze. Ze begon als receptioniste bij creatieve bedrijven en rolde steeds verder de productie in. Evenementen, films, documentaires, televisie, commercials en bedrijfsfilms; Esther heeft het allemaal gedaan. “Ik merkte alleen steeds meer dat ik wilde werken met mensen die échte verhalen wilden vertellen. Dat ik op zoek was naar authenticiteit.”

De rode draad: verbinding en echtheid

Authenticiteit en nieuwsgierigheid zijn Esthers kernwaarden. “Ik ben niet zo gevoelig voor status. Of je nu hard werkt in de zorg of directeur bent van een groot bedrijf: voor mij is iedereen even bijzonder. Ik probeer altijd verbinding te maken, met iedereen. Dat komt in mijn werk heel goed van pas,” vertelt ze.

Die verbinding is voor haar geen hol begrip. Het gaat over warmte, echtheid en over het durven raken en geraakt worden. “Tijdens mijn opleiding tot stembevrijder bij het Centrum voor Stembevrijding moest ik mijn unieke talent omschrijven. Dat vond ik ontzettend moeilijk. Uiteindelijk kwamen we uit op het woord ontwapenend. En dat klopt. Vroeger zagen mensen dat soms als ‘te intens’ of ‘te veel’. Maar nu kan ik dat volledig omarmen. Ik heb iets te geven waardoor mensen ontspannen, zich gelijkwaardig voelen en waardoor ze ook kwetsbaar durven zijn. Dat vind ik waanzinnig, dat je die diepere laag van verbinding kunt bereiken.”

Het Danspaleis: een plek waar ze zich thuis voelt

Een van de plekken waar Esther haar verbindende kracht volledig kwijt kan, is haar werk bij Het Danspaleis. “Dat voelt echt als een lot uit de loterij,” zegt ze. Het Danspaleis is een sociaal-maatschappelijke organisatie die ouderen letterlijk en figuurlijk in beweging brengt. Met muziek en dans uit hun jonge jaren worden deuren geopend die vaak lang gesloten bleven. “Veel ouderen zitten thuis in isolement. Ze moeten langer zelfstandig wonen, maar dat gaat vaak gepaard met eenzaamheid. En dan komen ze bij Het Danspaleis; eerst wat nors of terughoudend: ‘Laat mij maar zitten, ik kijk wel’. Maar dan klinkt ineens die muziek uit vroeger tijden. Langzaam gaan de schouders los, verschijnt er een glimlach, en komen ze van hun stoel. Dan gebeurt er iets magisch. Er ontstaat levensenergie. Daarom noemen wij onszelf ook wel het tankstation van levensvreugde.”

Esther straalt wanneer ze erover vertelt. “Als we ook maar een klein beetje kunnen bijdragen aan meer levensvreugde, dan is dat alles waard. We werken met zulke fijne mensen, voor zulke fijne mensen.”

Stembevrijding: thuiskomen bij jezelf

Toch bleef er iets knagen. Esther deed zoveel, maar vroeg zich jarenlang af: wat is nu echt mijn passie? “Ik raakte gefrustreerd omdat ik zoveel verschillende dingen had gedaan en het maar niet vond. Uiteindelijk kwam ik op een punt dat ik dacht: misschien is het oké om het niet te weten. Om het niet te vinden. Dat gaf rust. En precies toen kwam het universum met een antwoord.”

Dat antwoord heette stembevrijding. Eerst volgde ze een eendaagse sessie bij Anna Fernhout, daarna de vooropleiding, en vervolgens de tweejarige opleiding bij het Centrum voor Stembevrijding. Inmiddels behoort Esther tot de 300 stembevrijders van Nederland. “Voor mij is stembevrijding de ingang naar mezelf. Ik zing al mijn hele leven, maar ik wilde niet in een band spelen voor geld. Ik wilde dat het ergens over ging, dat het klopte, dat het urgentie had. En dat vond ik hier. Met stembevrijding geef je ruimte aan datgene wat in je leeft. Je laat horen wat anders weggedrukt wordt. Het is zó kwetsbaar, maar ook zó bevrijdend. Ik heb sessies gegeven waarin iemand eindelijk boosheid of verdriet kon uiten dat al jaren vastzat. En daarna belt diegene me op en zegt: ‘Er is iets in beweging gekomen, ik durf me meer uit te spreken’. Dan denk ik: wauw. Je lost hun probleem niet op, maar je geeft wel ruimte. Dat kan alles veranderen.”

Een krachtig talent

Wat Esther zelf beschouwt als haar grootste talent, is haar ontwapenende aanwezigheid. “Ik kan iets geven waardoor iemand denkt: ah, ik kan ontspannen. Jij deelt iets kwetsbaars, dus dan durf ik dat ook. En dan kom je op die diepere laag van verbinding, die zielsconnectie. Daar ben ik altijd naar op zoek. Dat is voor mij magie.”

Daarom zingt ze ook graag op bijzondere momenten. “Soms bij een bruiloft of een begrafenis. Dan weet ik: nu gaat het ergens om. Nu kan ik echt iets brengen dat raakt.”

Als ze terugkijkt, zou ze haar jongere zelf vooral dit willen zeggen: heb vertrouwen. “Ik ben van nature iemand die altijd bezig is, die wil oplossen, fixen, regelen. Maar soms mag je achteroverleunen en vertrouwen dat het universum je brengt waar je moet zijn. Dat is spannend, want ik hou van tempo.”

Tegenwoordig voelt ze dat de balans tussen de ‘mannelijke’ energie van doen, regelen, vooruitgaan en de ‘vrouwelijke’ energie van intuïtie, vertragen en verbinden steeds meer in evenwicht komt. “Dat is mijn wens: steeds meer vanuit balans leven. Dat proces is oneindig. Dat blijft doorgaan. En dat vind ik mooi.”

Esther is altijd op zoek naar echtheid. Naar het verhaal dat er werkelijk toe doet. Naar de mens achter de façade. “We hebben allemaal een laagje om ons heen gebouwd om ons te kunnen verhouden tot de wereld. Maar uiteindelijk zijn we allemaal op zoek naar liefde, erkenning, gezien en gehoord worden. Dat is wat ik probeer te vinden in contact met de ander. Altijd de oprechtheid. Altijd de nieuwsgierigheid.”

Dat maakt dat Esther van Lune een vrouw is die je niet zomaar ontmoet en vergeet. Ze is een verbinder pur sang, een ontwapenende kracht, een vrouw die met haar energie en aanwezigheid levens verlicht. Ze doet dat in de productie, bij Het Danspaleis, in de wereld van film en evenementen, én in de intieme, kwetsbare setting van stembevrijding.