Marescha van der Stelt kan middels zingen alle vormen van emotie, passie en inspiratie overbrengen

Gepubliceerd op 18 november 2021 om 08:30

In 2005-2006 deed Marescha van der Stelt mee aan het derde seizoen van Idols. Marescha is geboren met een passie voor muziek, zeker qua zingen. Alles wat zij zingt en uitstraalt zorgt voor een bijzonder grote mate aan inspiratie, gecombineerd met enorm veel emotie. Op een fantastisch mooie wijze neemt Marescha jou mee naar haar wereld, waarin haar kracht en drijfveer om te zingen op een mooie manier wordt verteld!

Van thuis zingen naar meer

Vanaf kleins af aan was het al duidelijk dat Marescha graag zong. “Mijn moeder zei dat ik voordat ik kon praten al begon te neuriën,” vertelt Marescha. “Heel mijn leven heb ik een liefde gehad voor zingen, maar het heeft even geduurd voor ik door had dat ik dat ook echt kon. Thuis hield ik het een beetje voor mijzelf. Ik had een stereotoren op mijn kamer met een microfoontje waarmee ik dan vaak begon te zingen als niemand thuis was. Voornamelijk Whitney Houston, omdat zij één van mijn grootste voorbeelden was op dat moment. Ik luisterde graag de hele dag door muziek! Uiteindelijk heb ik in de kerk voor het eerst gezongen. Een vriend vroeg aan mij of ik het leuk vond om te zingen, en zat ook op het conservatorium in Tilburg. Hij vroeg mij ook of ik mee wilde gaan naar zangles van Edward Hoepelman. Dat was enorm spannend, maar hij vroeg gelijk of ik auditie zou willen doen. Op dat moment ging er gelijk wat borrelen, en uiteindelijk werd ik ook aangenomen. Vrij uniek ook, want er worden per jaar ongeveer 10 mensen aangenomen. Dus ineens ging ik naar Tilburg voor de opleiding muziektheater. Mijn hoofdvak was zang, en de belangrijkste bijvakken waren alle vormen van dans en alle vormen van toneel. Uiteindelijk zou je worden opgeleid tot een hoofdpersonage in een musical, althans dat was de bedoeling. Het leven neemt allerlei wendingen. Via-via ben ik een andere weg ingeslagen, maar nog steeds met muziek.”

“De passie voor muziek is belangrijker dan de roem of bekendheid”

Optreden; voor Marescha was dat al heel vroeg dat zoiets op haar pad kwam. Op jonge leeftijd kreeg ze het gevoel dat zoiets een prachtige ervaring is. “Tijdens de musical van groep 8 was ik al heel blij dat ik solo mocht zingen. Dat was het eerste moment dat ik voor mijn gevoel een optreden had waarin ik wat zong. Dat moment duurde gewoon veel te kort voor mij, dat had echt langer door mogen gaan! Zingen zat wat dat betreft al op jonge leeftijd in mij. Rond mijn 18e was de kerk mijn eerste ‘podium’ waar ik ging zingen. Later zong ik op het conservatorium, want daar heb je natuurlijk optredens die je bij je studie doet, en later sloot ik aan bij Chosen Gospel Choir. Daar zat ik ongeveer 12 jaar lang, en zong ik onder andere met Roel van Velzen. Het was echt super tof om te doen, en er kwamen veel dingen op ons pad. Wat voor mij altijd geldt is dat de passie voor muziek belangrijker is dan de roem of bekendheid.”

Met deze laatste zin beschrijft Marescha precies waarom zingen echt haar ding is, en waarom ze daarin opgaat. Dat maakt haar prachtig; in wie ze is en wat ze wil bereiken qua zingen! © Melvin Mukrab

Door veel te ontdekken veel kunnen bereiken

Het was voor Marescha even zoeken waar zij precies wilde staan. Na veel proberen en ontdekken heeft ze haar plek gevonden. “Mijn moeder speelde vroeger piano. Als we dan etentjes hadden, of we hadden visite, dan zei mijn moeder altijd ‘kom Mares, als ik even speel zing jij dan een liedje’. Meerdere mensen zeiden dat ik mooi kon zingen, maar voor mij was het toen vooral dat ik het heel leuk vond. Dat ik ook heel goed was werd daardoor steeds meer bevestigd. De overstap naar het conservatorium was voor mij een grote stap. Ik had daarvoor nooit zangles gehad. Drie jaar heb ik de opleiding gehad, maar niet afgemaakt. Voor mijn gevoel was ik vrij jong toen ik aan mijn opleiding begon. Ons werd tijdens de eerste les gevraagd waar wij over 10 jaar wilden staan, en dat was vrij lastig. Alle klasgenoten gaven diverse uitgebreide antwoorden. Mijn droom was destijds om naast muziek een gezin met kinderen te hebben. Ik was nog niet helemaal klaar om de wereld in te stappen waarin veel mensen het liefst vooraan willen staan, want van nature deed ik dat eigenlijk niet. Het allermooiste wat ik heb meegemaakt waren mijn zanglessen met Edward Hoepelman. Hij was vrij streng, maar hij liet mij inzien dat zoiets een compliment is. Als hij niet zo streng was, dan zou het zorgelijk zijn. Dat liet mij zien dat ik veel meer kon, ook in zijn ogen.

Uiteindelijk ben ik gestopt met de opleiding en teruggegaan naar Vlaardingen. Daarna ben ik ook twee jaar de PABO gaan doen. Ik ben gek op kinderen en op lesgeven. Echter was ook dat niet wat ik zocht, hoewel de stages die ik liep heel leuk waren. Toch heb ik geen spijt van dat ik gestopt ben met mijn studies. Uiteindelijk is het leven ook een ontdekkingstocht.”

Een onvergetelijke tijd in het Sophia Kinderziekenhuis

Soms moeten dingen op een bepaalde manier verlopen. Zoiets gebeurde ook bij Marescha toen zij via haar werk terecht kwam in het Sophia Kinderziekenhuis. “Langzaamaan vallen allerlei dingen op z’n plek,” vertelt Marescha. “Voor mij ging er een wereld open in het Sophia Kinderziekenhuis. Al heel lang heb ik bepaalde ideeën en gedachten van wat ik graag zou willen doen. Ineens kwam ik daar terecht via mijn werk als docent bij het Jeugdtheaterschool Hofplein. Bij het Sophia Kinderziekenhuis mocht ik als zangcoach met de kinderen werken, iets wat ik super spannend vond! Dit wilde ik goed doen, en hoe pak je zoiets aan? Dat was wat ik mij afvroeg. Zelf ben ik moeder van twee kinderen die gezond zijn, dus hoe ga je dan aan de slag met kinderen in het kinderziekenhuis? Dat is echt het leukste wat ik ooit heb gedaan! Het Sophia Kinderziekenhuis is een samenwerking aangegaan met Stichting Muziekids en met Stichting Gilat. Het songfestival was dit jaar in Rotterdam, en zij wilden voor de kinderen een soort alternatief songfestival organiseren om ze de sfeer van het songfestival mee te geven en dat zij zelf iets konden gaan doen. Een soort talentenjacht, maar meer voor de sfeer in het ziekenhuis. Dat event werd gestreamd naar alle academische kinderziekenhuizen in Nederland. Ik ging ze helpen met de voorbereiding en zangcoaching. Meerdere keren heb ik met ze gewerkt en ze een beetje leren kennen. Elke keer als ik naar huis reed, had ik de behoefte om iemand te bellen en het verhaal te vertellen. Er was bijvoorbeeld één meisje met een hersentumor. In de periode dat ik er was, was die tumor gegroeid waardoor ze haar zicht kwijt was. Zo’n impact neem je dan ook weer mee naar huis. Zij ging ook optreden, en aan het einde kreeg ik een cadeautje van haar. Toen had ze met strijkkralen mijn naam met een microfoon en hartjes erop gemaakt. Ik vond het zo fijn om te merken dat ik kennelijk mijn talent op een juiste manier had gebruikt en dat ik, ondanks dat ik het van tevoren zo spannend vond, toch anderen heb kunnen blij maken. Dat gaf mij zo'n dankbaar gevoel! Daar is een vlammetje aangewakkerd waarbij ik hoop dat ik nog meer op dat vlak zou kunnen doen.”

Marescha’s achterliggende doelstellingen

Marescha weet precies wat muziek inhoudt en wat het met anderen kan doen. Op een werkelijk prachtige manier weet ze dat uit te leggen. “Muziek is in mijn optiek magisch. Het is de taal van het hart vind ik, want een ander verstaat het altijd als het met het hart wordt gezongen of gespeeld. Een ander jongetje had een broertje die in dat ziekenhuis was. Hij ging iets spelen wat hij bedacht had, en door de manier waarop hij iets speelde wist je meteen wat hij wilde zeggen en wilde uitstralen. Dat zijn voorbeelden waarbij ik weet dat muziek het mooiste medicijn is en het mooiste middel is om iemand te bereiken. In gedachten heb ik de behoefte om voor jongeren die het moeilijk hebben iets op te zetten. Ik zou graag workshops willen geven in het kader van muziek. Iedereen heeft een bepaald talent binnen muziek, en die variatie zou ik bij elkaar willen krijgen. Op die manier kan je ze iets meegeven om een droom en talent te realiseren. Zoiets hoop ik van de grond willen krijgen! Het is voor mij een tweedeling; ik vind het heerlijk om op het podium te staan en een zaal vol mensen willen laten mee swingen en ontroeren. Aan de andere kant vind ik het heerlijk om andere mensen in hun talent te ondersteunen, begeleiden en mijn eigen plezier en passie voor muziek zo over te kunnen brengen.”

Fantastische benadering Marescha! © Robin Kamphuis

Nog een onvergetelijke tijd: meedoen aan Idols 3

Dat Marescha prachtig kan zingen en over een groot zangtalent beschikt was in het derde seizoen van Idols te zien. Ze deed in totaal aan vijf liveshows mee, en op wat voor manier! “In 2005 ben ik door mijn broer opgegeven voor het derde seizoen van Idols. Destijds was ik het er mee eens om het te doen, hoewel het echt enorm spannend was. Dat begon al in een soort hotelkamer, waarbij je een voorauditie moest doen voor een alternatieve jury. Zij gingen beoordelen of je goed genoeg was om voor het echt auditie te doen. Je gaat door zoveel rondes waardoor je langzaam wendt aan het project wat je doorloopt. De audities tegenover de echte jury verliep ook goed waardoor ik weer een ronde verder kwam. De volgende ronde was de theaterronde. Tijdens deze ronde had je weer vier of vijf verschillende deelrondes. Tijdens het derde seizoen deden ongeveer 14.000 deelnemers mee, en vlak voor de liveshows bleven er 60 over. Op die leeftijd sta je dan even stil bij het feit dat er zoveel mensen meededen, en dat ik al zo ver was gekomen. De ronde voor de liveshows heette de workshopronde. Overleefde je die ronde, dan wachtte de liveshows. Het was ongelooflijk dat ik als een van de 13 naar de liveshows mocht gaan!

Er gaat op dat moment van alles door je heen. Je wilt natuurlijk de liveshows bereiken, maar als 23-jarige is zoiets echt doodeng in het begin. Twee dagen daarvoor ging je naar het hotel, en alles werd vooraf gerepeteerd: alle liedjes, de presentatie van Martijn Krabbé en Chantal Janzen. Je staat stil bij momenten die tijdens de liveshows niet mis mogen gaan, echt om zenuwachtig van te worden! Aan de andere kant; op die leeftijd was ik ook niet overtuigd van mijzelf en sterk genoeg om te doen zoals ik het zou willen. Je laat je toch leiden door factoren die van invloed zijn op wat je daar doet. Achteraf zou ik het anders aanpakken en sterker in mijn schoenen staan. Ik ben enorm trots op het feit dat ik heb meegedaan aan de liveshow, en een super gave ervaring die niet veel mensen meemaken!”

De eerste stappen richting het uitbrengen van singles en binnenkort een album

Met de ervaring die Marescha opdeed tijdens Idols kon het niet anders zijn dan de vraag te stellen wanneer ze met een single zou komen. Die kwam er, met plannen voor nog veel meer! “Melchior Rietveldt is de producer van het album waar wij mee bezig zijn, en het platenlabel heet NL Factor B.V.. Ik zette ooit een filmpje op Facebook waarin ik zong. Melchior stuurde mij een berichtje met een vraag of ik ergens een platencontract heb. Zo zijn wij in contact gekomen, waarbij wij een eerste single uitbrachten genaamd Heart On Fire. Zo’n eerste single van jezelf uitbrengen is heel bijzonder en super spannend! Ik kreeg er hele lieve en positieve reacties op. Later kwamen nog twee nummers. Het nummer Tomorrow is een hele bijzondere vind ik. Daar hebben we ook een videoclip bij gemaakt, wat ook een hele gave ervaring was. Het liedje daarna, Hold Me Now, is een vertaling van het nummer Samen Zijn. Het grappige daarvan is dat Melchior ook geacteerd heeft in Pompy de Robodoll, waarbij het nummer Samen Zijn van Willeke Alberti als titelsong gebruikt werd. Hold Me Now werd heel goed ontvangen, omdat we er een moderne sound aan hadden gegeven, maar nog wel de sfeer van het liedje hadden behouden. We zijn bij Harry Mens in Business Class uitgenodigd om dat nummer te zingen, waardoor ik weer voor televisie mocht optreden.”

Met alles hierboven genoemd zien we dat Marescha op een bijzondere wijze muziek interpreteert. “Muziek is een middel om een kijkje in iemands hart te geven. Dat vind ik prachtig aan muziek, en het raakt alle vormen van emoties!” © Melvin Mukrab

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.