Wie tegenover Lonneke Bransz zit, voelt meteen haar energie: omgeven van enorm veel warmte, openheid, gedrevenheid en bovenal haar authentieke karakter. Ze is 50 jaar jong, moeder van haar dochter Ellie van 16 (volgens haarzelf “het leukste project ooit”) en inmiddels een toegewijde coach voor jonge topsporters. Ze heeft de ervaring van de top, het hart van een moederleeuw en de wijsheid van iemand die door het leven gevormd is. Die combinatie maakt haar bijzonder en enorm getalenteerd. “Ik was hiervoor kindercoach, maar ik ben een beetje met de doelgroep meegegroeid,” vertelt ze. “Ik wil nu jonge topsporters helpen die het fysiek en technisch allemaal goed hebben ingericht, maar die mentaal vastlopen. Vaak denken ze dat het heel ingewikkeld is, maar dat hoeft het helemaal niet te zijn. Met korte, praktische tools kunnen ze zoveel winst halen. Rustiger bij de start, sneller herstellen na fouten, scherpere beslissingen tijdens de wedstrijd; dat maakt het verschil.”

Van het veld naar de praktijk

Lonneke’s roots liggen in het basketbal. Als center speelde ze jarenlang op het hoogste niveau in de eredivisie. Ze begon bij BV Leiderdorp, waar ze in haar allereerste eredivisiewedstrijd meteen 10 punten scoorde. Daarna volgden jaren bij Grasshoppers Katwijk, BV Lely Amsterdam en meerdere terugkeren naar haar thuisbasis Leiderdorp. Naast haar clubcarrière droeg ze trots het shirt van het Nederlands team, zelfs als co-captain. “Het was geweldig,” herinnert ze. “Bezig zijn met mensen die net zo gek zijn van de sport, er net zoveel voor over hebben. Het was hard werken, maar ook geweldig om op dat niveau te mogen spelen. Ik had nooit verwacht dat ik die overstap zo snel kon maken.”

Toch herkent ze nu hoezeer ze destijds had kunnen profiteren van de kennis die ze tegenwoordig doorgeeft. “Ik heb topsport in mijn hoofd gespeeld,” zegt ze eerlijk. “Dat heeft me ver gebracht, maar ook veel energie gekost. Als ik toen de tools had gehad die ik nu geef, had ik nog meer uit mijn carrière kunnen halen.”

Gewoon Zijn Coaching; het begin van haar missie

Van 2017 tot 2025 runde Lonneke haar praktijk Gewoon Zijn Coaching. Daar begeleidde ze kinderen, jongeren en ouders in het omgaan met emoties en het leven in het algemeen. Het was een plek waar alles er mocht zijn, zonder oordeel. “Het gaat erom dat je gewoon kan zijn,” legt ze uit. “We zijn zo vaak bezig met: doe ik het goed genoeg, hoor ik erbij, word ik goedgekeurd? Terwijl ‘gewoon zijn’ meer dan genoeg is. Iedereen mag gewoon zijn. Dat is de kern.”

Met systemische opstellingen hielp ze kinderen en gezinnen om inzichten te krijgen. Soms met verbluffende resultaten. “Ik had een jongen die jarenlang gepest werd. In een opstelling zette ik de pestende leerling neer, en ik voelde dat die thuis heel veel spanning had. Twee weken later belde zijn moeder: hij werd niet meer gepest. Zonder dat hij er ooit woorden aan hoefde te geven. Dat zijn magische momenten.”

Het waren intensieve, waardevolle jaren, waarin ze zelf ook veel leerde. “Bram Bakker zei ooit: krijg jij ook niet steeds kinderen die jou iets laten zien waar jij verder mee moet? Toen dacht ik: wat een rare opmerking. Maar hij had gelijk. Elke keer kreeg ik kinderen die me spiegelden. Het heeft me net zo gevormd als ik hen heb begeleid.”

Van kindercoach naar topsportcoach

In september 2025 zette Lonneke een nieuwe stap: als mentale veerkrachtcoach bij Full Focus Athlete begeleidt ze jonge topsporters. Daar combineert ze haar kennis van mentale vaardigheidstraining, zenuwstelselregulatie en haar eigen ervaring als profsportster. “Ik geef tools die werken,” zegt ze met nadruk. “Snelle resets onder druk, routines voor wedstrijddagen, praktische oefeningen om in focus te komen. Je ziet de resultaten direct: rustiger bij de start, sneller herstellen na fouten, en vooral: betrouwbaar ‘aan’ staan wanneer het ertoe doet.”

Voor haar voelt dit als thuiskomen. “De topsportwereld is vaak keihard en prestatiegericht. Alles draait om cijfers, records en winnen. Maar achter elke topsporter zit een mens. En die mens verdient ook aandacht, bewustzijn en stevigheid. Dáár zit voor mij de winst: niet óf presteren, maar mét meer menselijkheid presteren.”

Doorzettingsvermogen

Op het veld, in het moederschap of in het leven; doorzettingsvermogen loopt als een rode draad door Lonneke’s verhaal. “Ik stop niet snel,” zegt ze met een glimlach. “Dat herken ik ook in mijn dochter. Soms is het niet handig, maar vaak is het een enorme kracht. Je ziet het ook in mijn familie: mijn broer, die veel te jong overleed aan kanker, zette zijn laatste energie in om nog een vakantie met ons te hebben. Uit liefde, om herinneringen te maken. Dat is doorzettingsvermogen in de puurste vorm.”

Zelf zette ze haar doorzettingsvermogen in tijdens moeilijke fases, zoals een relatie die niet goed liep. “Ik heb toen echt gedacht: ik zet door tot ik een veilige plek heb voor mijn dochter. Dat heeft me sterker gemaakt. Soms is het niet leuk, maar het laat zien hoeveel een mens eigenlijk kan.”

Moederschap als kompas

Naast alles is er één rol die voor Lonneke boven alles uitstijgt: die van moeder. Haar dochter Ellie is de trots van haar leven. “Ze is een betere versie van mij,” zegt ze liefdevol. “Ik ben echt een moederleeuw. Ik zie haar humor, haar scherpe blik, en soms ook die prestatiedrang die ik herken van mezelf. Dat is mooi en confronterend, maar het ouderschap, als je er niet te ‘judgemental’ in gaat, is het mooiste wat er is.”

Ellie houdt haar ook een spiegel voor. Het raakt haar, iets dat echt zichtbaar wordt. Het herinnert haar aan veel; de ontwikkeling van zowel Ellie als zichzelf. “Als ouder leer je net zoveel als je kind. Ik zie hoe zij omgaat met een wereld die sneller en opener is dan die van mij vroeger, met social media en alles wat daarbij komt. Ik vind het geweldig om haar daarin te zien groeien.”

Wat ze haar jongere zelf zou zeggen

Met de wijsheid van nu, zou ze haar jongere zelf één boodschap meegeven: “Kies meer voor wat goed voelt. Te vaak heb ik gedaan wat ik dacht dat anderen van me verwachtten. Wat zullen ze denken? Vinden ze dit wel goed? Terwijl je eigenlijk altijd goed zit als je je eigen koers vaart. Het had me zoveel energie en tijd gescheeld. Dat gun ik jonge sporters nu: dat ze sneller leren vertrouwen op zichzelf, op hun gevoel, en dat dat genoeg is.”

Van basketbalveld tot coachingspraktijk, van topsport tot moederschap: Lonneke’s kracht gaat over doorzetten, over liefde en over veerkracht. Ze helpt kinderen, jongeren en nu topsporttalenten om zichzelf te ontdekken, vrijer te worden en sterker te staan. “De kans dat je geboren wordt is al astronomisch klein,” zegt ze. “Dus het feit dat je er bent, is al genoeg. Je hoeft niets te bewijzen om te mogen bestaan. Maar als je iets wilt neerzetten, zorg dan dat het klopt met wie jij bent. Dat is de weg.”

Zo geeft Lonneke door wat haar eigen pad haar heeft geleerd: topsport is niet alleen winnen op het scorebord, maar vooral in het leven zelf. Een vrouw met kracht, warmte en liefde. Een coach die voorbij de prestatie kijkt. Een moeder die haar dochter als grootste inspiratie ziet. En een ex-topsporter die haar eigen lessen omzet in een kracht voor de volgende generatie. Dat is wie Lonneke is en wat haar ongelooflijk sterk en talentvol maakt.