Wat als één ontmoeting je leven voorgoed verandert?

“Je bent nooit meer alleen. Je bent bij mij. En ik zorg dat je veilig bent.” Dat zijn de woorden die Angela Kruse niet alleen tot haar cliënten richt, maar ook tot zichzelf. Want wie haar ontmoet, merkt: Angela is iemand die niet alleen luistert, maar ook hoort. Iemand die niet alleen voelt, maar ook doorziet. Ze raakt mensen zonder ze aan te raken; met haar stem, haar ogen en haar aanwezigheid. In haar praktijk WingsbyAngela - Coaching and Training helpt ze mensen hun vleugels terug te vinden en opnieuw stevig te landen. Foto: Jamila van de Rijt

De kracht van verbinding

Haar roots, haar gevoeligheid, haar wijsheid; alles draagt bij aan haar bijzondere vermogen om te verbinden. Ze herinnert zich nog een moment uit haar kindertijd. “Ik was ongeveer zes jaar. We waren op vakantie in Duitsland. Er liep een groep blinde mensen een heuvel op, en zonder woorden liep ik naar ze toe. Ik hielp ze. Ik weet nog steeds niet waarom, maar ik wist wel dat ik dit moest doen.”

Dat is haar essentie. Ze verbindt waar iets is losgeraakt. Ze voelt wie uit het systeem is gevallen, en ze weet feilloos waar liefde nodig is om iemand weer terug in het geheel te brengen.

Een stevig fundament: werken vanuit de 8 basisbehoeften

Angela werkt met een helder uitgangspunt: ieder mens heeft recht op een stevige basis. Ze verwijst vaak naar de 8 basisrechten van het kind, waarvan onder meer deze twee:

• het recht van bestaan;
• het recht van nodig hebben;

“Als mensen niet kunnen voelen, als ze in een burn-out zitten of zichzelf kwijt zijn, dan zoeken ze geen oplossing; ze zoeken verbinding. Verbinding met zichzelf. En daar help ik ze bij.”

Vrijheid en zelfacceptatie

Angela’s praktijk heet WingsbyAngela. Die naam is niet willekeurig gekozen. “Wings betekent voor mij vrijheid. Het is de vrijheid die je voelt wanneer je jezelf weer omarmt, zonder oordeel of masker.”

Cliënten komen bij haar binnen met een gebogen hoofd, maar gaan weg met ruimte in hun borstkas. “Omdat ze iets hebben losgelaten dat nooit van hen was.”

Ook haar Piramide van Bewustwording laat zien hoe die weg eruitziet: van bewustwording, via het loslaten van overlevingsmechanismen en onverwerkte emoties, naar het aanleren van nieuwe gewoontes en uiteindelijk naar zelfacceptatie. “Zelfacceptatie is geen vaag begrip,” zegt Angela. “Het betekent dat je jezelf volledig durft te zien, mét je kracht en mét je kwetsbaarheid. Pas dan ontstaat echte vrijheid.”

Een leven vol ervaringen

Angela’s pad is rijk en veelzijdig. Ze was trainer in de Bijenkorf, scriptschrijver, dramadocent, directeur van theaterproducties en jarenlang stem, tekstschrijver en marketingvrouw. Ze werkte met toonaangevende merken én met kwetsbare kinderen. “Eigenlijk heb ik heel mijn leven stage gelopen. Alles wat ik heb gedaan, komt nu samen in mijn praktijk, alsof alle puzzelstukken ineens passen.”

Zo begeleidde ze een vrouw die dacht dat ze niet kon voelen. Totdat Angela haar terugbracht naar een ervaring op vijfjarige leeftijd: een kartonnen bloem die haar ouders hadden gemaakt voor de kinderkerk. “Die vrouw schaamde zich zo diep voor die bloem, dat ze dat gevoel haar hele leven had meegenomen: buitengesloten zijn, de overtuiging dat ze niet goed genoeg was.”

Angela vroeg haar om een nieuwe bloem te maken; van crêpepapier, in alle kleuren van de regenboog. “Ze durfde de tas met het materiaal pas twee sessies later mee te nemen. Je kunt je indenken hoeveel lading erop zat, hoeveel ballast. Uiteindelijk maakte ze er twee; één voor zichzelf en één voor mij.”

Daarbij vertelde de vrouw ook iets wat ze al op vierjarige leeftijd had ervaren: ze vroeg haar vader waarom haar ouders altijd ruzie maakten. Zijn antwoord was: “Mensen die van elkaar houden maken ruzie.”

Met haar kinderbrein maakte zij daar een levenslange conclusie van: als je van iemand houdt, maak je ruzie. Het gevolg was dat ze in haar volwassen leven juist geen confrontaties meer aanging met de mensen die haar het meest lief waren; uit angst om ruzie te maken. Tijdens de sessies met Angela kwam dit patroon in volle omvang aan het licht. Eerst als pijn, verdriet en boosheid richting haar dochter. Vervolgens als inzicht: “Omdat ik van je hou, ga ik het gesprek met je aan. Niet om ruzie te maken, maar om de dialoog te voeren.”

Hiermee doorliep zij precies de lagen van Angela’s piramide: bewustwording, emotie erkennen, oude overtuigingen loslaten en nieuwe gewoontes aanleren. “Dit is wat ik zo vaak zie gebeuren. Je ontdekt waar een overtuiging vandaan komt, je geeft het terug aan waar het hoort, en je herprogrammeert jezelf met nieuwe, liefdevolle patronen. In dit geval leerde ze: liefde is geen ruzie, liefde is het gesprek durven aangaan. Dat inzicht verandert alles.”

Het proces met de bloem laat ook zien hoe Angela werkt met drama en art als creatieve vormen van therapie. “Door iets te maken, door letterlijk te creëren, verwerk je wat ooit schaamte en pijn opriep. Het lijf, het hoofd en het hart komen samen in die ervaring. Dat is heling die veel verder gaat dan praten alleen.”

Helende vragen en inzichten

Vandaag kijkt ze naar lichaam en ziel, gedrag en systemen, woorden en stilte. “Als iemand zegt dat ze pijn heeft in haar rechterknie, dan vraag ik: wat betekent rechts voor jou? In systemisch werk staat rechts voor de vader. Dus dan is de vraag: hoe sta jij in de wereld?”

Het zijn die onverwachte, liefdevolle vragen die cliënten vaak voor het eerst weer uit hun hoofd en terug in hun hart brengen. Soms gebeurt heling in stilte. Soms in een tafelopstelling met houten cijfers. Zoals bij Arjan, een bekende performer, die ondanks zijn succes altijd dacht: “Ik hoor er niet bij.”

Tijdens een opstelling legde hij een houten cijfer acht neer in een liggende vorm, als een lemniscaat. Angela vroeg hem: “Waarom deze acht?” Hij zei: “Ik weet het niet precies.” Angela herinnerde zich dat hij eerder vertelde over acht artsen die rondom hem stonden toen hij werd geboren.

De acht stond symbool voor zijn gevoel van buitengesloten zijn. Maar in werkelijkheid vochten die acht artsen voor zijn leven. Door de opstelling zag hij: ‘Ik hoor er wel bij.’ De lemniscaat werd een keerpunt; een symbool van oneindigheid en verbinding.

Een veilige haven

WingsbyAngela is een plek van thuiskomen. Van jezelf mogen zijn zonder oordeel. Van zachtheid waar hardheid is geweest. Ze geeft mensen geen pasklare antwoorden, geen oppervlakkige adviezen. Ze geeft tijd, ruimte en bedding. “Iedere sessie is een wonder. Iedere keer denk ik: ‘Wow, wat mag ik toch doen. Wat een zegen dat ik dit werk mag doen.’”

Angela weet ook dat zij zelf niet altijd alles in de hand heeft. “Ook ik ben het soms kwijt. Ook ik heb nog mijn stukken, maar ik weet dat ik niet alleen ben. Ik ben bij mij, en dat is genoeg.” Dat maakt haar menselijk en betrouwbaar. Ze is niet iemand die claimt de waarheid te hebben. Ze is iemand die anderen helpt hun eigen waarheid te vinden.

De KruseTimeLine Method