Leerrijke basketbalervaring met Belgische internationals Hanne & Kim Mestdagh

Gepubliceerd op 26 september 2021 om 10:30

Sinds een tijdje zijn Hanne & Kim Mestdagh een vaste waarde geworden voor de Belgian Cats. De 31-jarige Kim heeft al diverse landen binnen Europa bezocht, en Hanne (28 jaar) wacht een nieuw avontuur in Spanje. Deze twee zussen hebben zoveel waarde, klasse en vaardigheden binnen deze balsport dat menig basketballiefhebbers echt een voorbeeld mogen nemen aan deze toppers!

Basketbal binnen de familie

Basketbal: hoe kan het ook anders als het veel wordt gedaan binnen de familie. Philip Mestdagh is lange tijd de coach geweest van de Belgian Cats, en Hanne & Kim hebben daar veel van kunnen leren, ook bij het kijken van zijn wedstrijden. “Voor mij begon basketbal op mijn zesde bij de Blue Cats in Ieper,” vertelt Kim. “Daarvoor speelde onze papa al basketbal, en heeft hij veel tijd in de zaal doorgebracht. Ook onze broer Robin speelt al een tijdje basketbal, dus uiteindelijk kwam van het één het ander. Robin is later naar een universiteit in Amerika vertrokken: Eastern Kentucky University. Dat hebben Hanne en ik ook gedaan. Ik ging in 2008 naar Colorado State University tot 2012, waarna ik Europees professioneel ben gaan spelen in Spanje, Frankrijk, Turkije en Italië.”

“Het was vroeger voornamelijk veel matches kijken van onze broer en papa,” aldus Hanne. “Wij begonnen zelf met het dribbelen van een bal als we eenmaal daar aan het kijken waren. Op mijn zesde jaar ben ik begonnen met basketballen bij een club. Ik ging in 2011 naar Colorado State University tot 2015. Daarna ben ik in actie gekomen bij de veelvoudige kampioen Castors Braine en daarna heb ik in Duitsland gespeeld. De afgelopen vier seizoenen heb ik gespeeld bij Basket Namur Capitale, en in september ben ik begonnen met een nieuwe uitdaging: basketballen in Spanje bij CB Spar Gran Canaria. Daar heb ik echt veel zin in!”

Mensen die Kim & Hanne al een tijdje zien spelen zullen precies weten wat hun vaardigheden zijn. “Eén van onze sterke punten is het afstandsschot,” vertelt Hanne. “Verder vervullen wij een andere rol in de nationale ploeg. Kim neemt als starter veel verantwoordelijkheid, en is ook één van de meest ervaren speelsters van onze ploeg. Driepunters is ons handelsmerk, en dat kunnen wij ook benutten tijdens onze wedstrijden.”

“Als je begint met basketbal, en je wilt hogerop komen, dan kom je altijd mensen tegen van wie je veel kunt leren,” beweert Kim. “Zo doe je ook meer inspiratie op. Als je meerdere speelsters leert kennen, of je volgt teams in de EuroLeague, dan zijn er altijd speelsters waar je naar opkijkt.”

Kim’s Europese ervaringen

In 2008 ging Kim naar Colorado State. Een mooi begin van haar basketbalcarrière zou aanstaande zijn. “Het blijft natuurlijk een bijzondere beslissing als je nog nooit in Amerika geweest bent,” vertelt de routinier van de Belgian Cats. “Puur op wat we op internet konden vinden heb ik besloten om naar Colorado State te gaan. Het voelde eerst vreemd om plots van huis te zijn, maar het was een prachtige ervaring. Ik kon veel uren maken op het basketbalveld, aangezien in Amerika de mogelijkheden zijn om voldoende te studeren en te basketballen. Alles wordt voldoende gefaciliteerd. Het was een echte levenservaring, ook om de plannen naar de toekomst te kunnen invullen. Ik was natuurlijk ook blij om weer terug te gaan naar België, en dichterbij huis te zijn. Ik kijk terug op een prachtig avontuur!

Van elk seizoen heb ik zeker wat bijgeleerd. De Turkse clubs waren erg speciaal voor mij. Zij hebben veel financiële middelen om een ploeg bij elkaar te zetten, en zijn ervan overtuigd dat zoiets een succesformule is om te kunnen presteren. Wat daar wel tegenover staat is dat je elke wedstrijd moet presteren, want als zoiets niet gebeurt dan kunnen er zo andere speelsters worden ingezet. Dat is een speciale ervaring, en een andere manier om als speelster om te gaan. Turkije is echt een tof land om in te spelen!”

Hanne’s ervaringen wat betreft kampioen worden in België

Hanne hoefde niet lang na te denken over waar ze terecht zou komen na haar jeugd in België. “Kim had mij veel erover verteld, en ik speelde ook één jaartje samen met haar. Dat was echt een steun voor mij. Voor veel ‘administratieve’ benodigdheden heeft Kim mij mee kunnen helpen, en ook het regelen van een kamer. De laatste drie jaar waren ook prachtig, maar ook voor mij was het fijn dat het na vier jaar afgerond was.

Het was heel bijzonder om als eerstejaars prof meteen de titel te kunnen pakken. Zelf was het als eerste jaar best nieuw, met veel wisselingen. Alle problemen die daar dan bij komen maken het niet makkelijk, maar als eerstejaars prof leer je heel veel meer. Dit jaar was het een speciale situatie wat betreft een kampioenschap met Namur. We hadden veel coronagevallen bij verschillende teams, wat heeft geleid heeft tot het uitstellen van veel wedstrijden in de play-offs. Echter, wedstrijden kunnen niet uitgesteld blijven worden, dus vandaar dat er een forfait heeft plaatsgevonden aan de zijde van Castors Braine. Op deze manier is Namur officieus kampioen geworden. Dat is een heel dubbel gevoel, want kampioen word je naar mijn idee altijd op het veld.”

Mooie tijden met de jeugd van de Belgian Cats

Een aantal speelsters van de huidige Belgian Cats komen uit dezelfde lichting als Hanne. Dat maakt dat ze in de jeugd van de Belgian Cats mooie tijden meemaakte. “Het was voor mij een toffe ervaring! Ik kom uit dezelfde lichting als Emma Meesseman en Julie Vanloo; speelsters die tot de dag van vandaag enorm bekend zijn. Op vrij jonge leeftijd was het al duidelijk dat wij met een goede generatie jeugdspeelsters te maken hadden, en hebben we tijdens de jeugd EK’s vaak met de top vijf kunnen meespelen en kunnen strijden om de medailles. Voor mij was zoiets heel bijzonder, om met de meiden die ik goed ken zo goed te kunnen presteren.”

“Bij mij was het meer het contrast van wat Hanne vertelde,” beweert Kim. “Ik speelde vaak EK in de B-divisie. Het was niet dat ik het niet bijzonder vond, maar het was een wat andere ervaring dan die van Hanne.”

Een tevreden terugblik op het EK

Afgelopen juni kwamen de Belgian Cats in actie tijdens Eurobasket 2021. Daarin lieten zij zien dat ze meededen met de top van Europa. “In het begin kunnen we spreken van een valse start,” vertelt Kim. “We gingen naar het EK met een ander gevoel dan voorheen. In eerste instantie wilden wij een ticket voor het WK behalen, maar gaandeweg het EK hoopt men natuurlijk op meer. Als je de eerste wedstrijd verliest, dan is het gemakkelijk om de druk meteen te voelen. Door daarna een monsterzege te boeken op Slovenië, en groepswinnaar te zijn, voelde het heel goed. We waren terug op schema, en stonden in de kwartfinale. Tegen het jonge Rusland wonen we met twee punten verschil, en moesten de halve finale spelen tegen Servië. Daar kwam het neer op hele kleine details, waarbij we een opvallende comeback maakten. Een laatste schot van mij werd jammer genoeg niet meer geteld waardoor we met één punt hadden verloren. Veel tijd om daarover in te zitten was er niet, en om na zo’n gewaarwording met lege handen naar huis te gaan was geen optie. We hielden de koppen bij elkaar, knop omdraaien en pakten brons op het EK, en daar mogen we zeker terug op zijn!”

Ook Hanne kan terugkijken op een mooie ervaring. “Gaandeweg de jaren hebben wij veel geleerd op een EK. Wellicht hadden we twee jaar geleden de matches verloren die wij dit jaar nipt hadden gewonnen. We hebben als groep veel progressie geboekt, en elke basketbalmatches hebben we ons momentum. Daarin kan je zien dat we bestendiger zijn tegen druk, en dat wij uit elke match het maximale halen. Het hangt ook af van de vorm van de dag. Ondanks dat zijn wij voor de toekomst zeker optimistisch!”

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.