Er bestaan verhalen waarin passie, familie en sport elkaar vinden. Het verhaal van Heidi Block en haar 15-jarige dochter Lieselotte Van Wert gaat over twee vrouwen met één gedeelde liefde: basketbal. Hun pad is bijzonder weergegeven; vol trouw, doorzettingsvermogen, plezier en vooral een diepe verbondenheid die zowel naast als op het veld voelbaar is.

De late maar vurige start van Heidi

Heidi begon pas op haar 18^e met basketbal. Dat weerhield haar er niet van dat ze vanaf dag één helemaal verkocht was. “Ik ben op latere leeftijd begonnen, maar sindsdien ben ik er zeer gepassioneerd mee bezig,” vertelt ze. Ze vond niet alleen een sport, maar ook een levenslange liefde. 17 jaar lang zette ze zich volledig in voor Schelle BBC, waar ze deel uitmaakte van een hechte ploeg die als een tweede familie aanvoelde. “Het is een teamsport. Mijn team was mijn kracht. We waren een groep die voor elkaar door het vuur ging. Je voelt dat pas echt achteraf, hoe bijzonder dat was. Het heeft mijn leven verrijkt en mijn levenskwaliteit verhoogd.”

Met haar 1m85, haar inzet en vooral haar trouw aan de club, groeide Heidi uit tot een boegbeeld van Schelle BBC. Altijd gedreven en altijd met meer dan 100% inzet.

Een dochter die haar eigen weg vond

Ondertussen groeide Lieselotte op in diezelfde sporthal, kijkend naar haar moeder. Eerst probeerde ze andere sporten zoals voetbal, tennis en atletiek, maar niets gaf haar dezelfde vonk. “Ik ging altijd kijken naar mijn mama haar match,” vertelt Lieselotte. “Dan dacht ik: ‘Misschien moet ik dat toch eens proberen’.”

Op haar 10^e begon ze serieus met basketbal en al snel bleek haar talent. Groot, snel, en met een enorme drive. Atletiek gaf haar explosiviteit, en de basket gaf haar hart. “Bij atletiek was ik altijd de eerste, maar op een basketveld kan je die snelheid combineren met techniek. Dat maakt het extra bijzonder.”

Haar grote voorbeeld is niet een NBA-ster of Belgian Cat, maar haar mama: “Vooral mijn mama. Dat kan ook niet anders.”

Toch keek ze ook verder. Voor een schoolwerk verdiepte Lieselotte zich in Kobe Bryant. Zijn discipline en mentaliteit maakten diepe indruk. “Ik heb superveel geleerd over zijn mentaliteit. De Mamba Mentality: blijven doorzetten, ook als het slecht gaat. Dat inspireert mij enorm.”

De unieke confrontatie: moeder tegen dochter

Het hoogtepunt kwam afgelopen maart, toen moeder en dochter elkaar in een officiële wedstrijd ontmoetten. Een unieke confrontatie in de Antwerpse provinciale reeksen. De zaal zat bomvol, en met de spandoeken, de muziek en de sfeer voelde het als een feest voor het damesbasketbal. In het midden van dat feest stond Heidi tegenover haar eigen dochter Lieselotte. “Ik had superveel stress, maar het was ook superleuk. Vooral omdat we de sprongbal tegen elkaar mochten doen. Dat was echt uniek,” vertelt Lieselotte.

Voor Heidi was het dubbel. Enerzijds de trotse moeder, anderzijds de gedreven speelster die altijd meer dan 100% geeft. “Ik was natuurlijk door de wolken, want ik besef wel dat niet veel mensen deze kans krijgen. Je houdt je toch een beetje in als daar je dochter staat. Toch was ik supertrots. Ze heeft dat heel goed gedaan.”

De wedstrijd zelf was spannend tot de laatste minuten. Uiteindelijk verloor Heidi’s ploeg met negen punten, maar dat deed niets af aan de magie van de avond. “Het was echt reclame voor damesbasketbal. De supporters hebben een prachtige wedstrijd gezien.”

Het moment leeft voort, letterlijk ingekaderd in hun woonkamer, namelijk een krantenartikel over hun wedstrijd hangt trots aan de muur.

Samen bij Duffel BBC

Voor Heidi was die avond een keerpunt. Ze besefte dat de kans om ooit nog samen met haar dochter in één ploeg te spelen, klein was. “Het is een beetje nu of nooit. Die niveaus gaan waarschijnlijk niet meer matchen. Dus dit seizoen moet ik met haar in een ploeg gaan spelen. Die kans ga ik niet meer krijgen.”

Zo belandden ze samen bij Duffel BBC, waar Heidi nu ook coach is van het onder 16 team waarin Lieselotte schittert.

De kracht van team en vertrouwen

Wat Heidi haar dochter het meest wil meegeven, gaat verder dan techniek en tactiek. Het gaat om vertrouwen en plezier. “Alles begint in defense. Iedereen kan basketten, maar het draait om inzet en meer dan 100% geven. Wat ook geld is niet te veel druk op jezelf leggen, maar gewoon doen waar je goed in bent en genieten.”

Lieselotte beaamt dat aan met haar eigen visie. “Voor mij gaat het om plezier. Als je plezier hebt, maakt winnen niet zoveel uit. En toch wil ik ook een bijdrage leveren, vooral met rebounds en initiatief nemen. Dat is mijn kracht.”

Basketbal als verbindende kracht

Hun verhaal is ook een prachtig verhaal over het damesbasketbal in Antwerpen. “Ik hoop dat toeschouwers hebben onthouden dat basketbal verbindt. Het is een feest, iets om samen van te genieten. Het maakt geen vijanden, het brengt juist mensen samen,” zegt Heidi.

Dat straalt precies uit in hun verhaal: basketbal als een bron van liefde, plezier en verbondenheid.

Voor de komende jaren dromen ze niet van grootse carrières op het hoogste niveau, maar van samen plezier beleven en groeien. “Ik wil vooral een leuke ploeg hebben en bij Duffel blijven. Daar gelukkig zijn, dat is voor mij het belangrijkste,” vertelt Heidi. Tegen haar dochter heeft ze nog een laatste boodschap:  “Werk aan je zelfvertrouwen. Stap het veld op met een open geest. Verminder de druk. En doe gewoon waar je goed in bent. Dan komt het allemaal wel goed.”

Het verhaal van Heidi en Lieselotte is heel bijzonder. Het is een verhaal van trouw, passie, doorzettingsvermogen en vooral de liefde tussen moeder en dochter. Samen laten ze zien dat sport meer is dan winnen of verliezen. Het is verbinding, plezier en het besef dat sommige momenten, zoals een sprongbal tussen moeder en dochter, voor altijd in je hart blijven branden!