In het rustige Bemmel bloeit een bijzondere passie op. Britt (links), Jorja (rechts) en Finn (onderin) Mol zijn drie basketbaltalenten bij Batouwe Bemmel die er alles aan zullen doen om hun dromen na te jagen. Laten we ons eens verdiepen in het verhaal van deze gedreven familie.

Herinneringen aan de start van hun basketbalavontuur

Voor Britt, Jorja en Finn begon hun basketbalavontuur op jonge leeftijd bij Batouwe in Bemmel. Ze delen een liefde voor de sport die hen door de jaren heen heeft gevormd. “Het enige wat ik mij nog kan herinneren is mijn allereerste score,” vertelt Britt. "Wat ik ook nog weet is dat we minitoernooitjes hebben gespeeld met meiden waar ik nog steeds mee in het team zit of jongens die nu in de onder 16 competitie spelen, dat we vroeger tikkertje speelden in de sporthal als we aan het wachten waren op de wedstrijd. Als ik bijvoorbeeld in Wijchen kom of in Arnhem, dan komen herinneringen van dat soort minitoernooitjes weer naar voren. Dat herken je dan weer enorm.”

“De eerste paar wedstrijden met de mini’s herinner ik mij nog, want daar heb ik ook gelijk gescoord,” herinnert Finn zich. “Ik heb bijna elke wedstrijd wel gescoord, en na de wedstrijden achter elkaar aan rennen in de sporthal kan ik mij ook goed herinneren.”

“Ik herinner me nog dat we, als we zo'n toernooitje hadden, verstoppertje speelden in de Omnibus in Arnhem voordat de wedstrijd begon,” weet Jorja nog goed. “Dat was altijd heel gezellig en leuk.”

Vriendschap op en buiten het veld: de band tussen teamgenoten

Voor de drie is basketbal meer dan alleen een sport. Het is een moment waarop ze altijd kunnen rekenen op steun. Met een hechte groep teamgenoten voelen ze zich vaak gesteund, zowel op als buiten het veld. Het is dit element dat het spel zo speciaal maakt voor deze jonge talenten.

Britt: “Voor mij is het ook een beetje het loslaten van alles wat er op school gebeurt. Als ik een vervelende dag op school heb gehad, vind ik het altijd fijn om te gaan trainen. Dan kan ik mijn energie op deze manier kwijt en gewoon doen wat ik leuk vind.”

Finn: “Ik kan alles gewoon loslaten terwijl ik aan het basketballen ben, want je hoeft bijna niet na te denken als je ermee bezig bent. Je bent dan gewoon met de wedstrijd of de training bezig, en dat is wel fijn om dan mee bezig te zijn.”

Jorja: “Het is vooral leuk omdat het een teamsport is. Dat maakt het vooral het leukst. Je bent ook vrienden, ook buiten het team. Als ik op training kom, en ik heb net iets vervelends meegemaakt, zijn er altijd wel meiden waar ik terecht kan om even te praten. Je kunt elkaar vertrouwen bij dat soort dingen.”

Welke basketbalspelers drijven hen voort?

Iedereen heeft wel iemand naar wie hij of zij opkijkt. Voor Britt, Jorja en Finn zijn dat drie geweldige (ex)basketballers. “Voor mij is dat Shaquille O'Neal,” vertelt Finn, “omdat hij zo lang is. Ik wil ook zo lang en dominant zijn als hij op het veld. Hij was echt heel goed!”

Jorja: “Mijn favoriete NBA-speler is Marcus Smart. Dat is eigenlijk gekomen doordat ik de NBA ging kijken vanwege Britt, want zij keek het ook vaak. Je bent dan gelijk voor de Boston Celtics, want dat is waar Britt fan van was. Eigenlijk is de persoon naar wie ik het meest opkeek Britt. Toen ik Britt al bij United Academy zag spelen, was ik er ook, daarom vooral.”

Hoewel de druk om te presteren soms zwaar kan zijn, zien de drie basketbalsters elke uitdaging als een kans om te groeien. Voor Britt was de overgang naar een competitief team een uitdaging, maar ook een kans om haar vaardigheden te verbeteren en waardevolle lessen te leren. Ze keek altijd op naar speelsters als Lisanne de Jonge en Anne van Vlijmen, en zo nu en dan traint ze ook mee met het dames 1 team van QSTA United. “Ik vond het best wel lastig in het begin om op landelijk niveau te spelen,” vertelt ze. “Het gaat dan echt om prestaties realiseren als je in zo'n team zit. Toch was het heel vet om mee te mogen maken. Ik heb er heel veel van geleerd.”

Individuele vragen

Jorja: Jij gaat samen in een team spelen met Britt. Zij zei al dat zij weet hoe het is om op landelijk niveau te spelen. Wat denk jij dat Britt jou zou kunnen meegeven om jou een nog sterkere speelster te maken?

“Ja, van alles eigenlijk. Ik kan zo gauw niet iets speciaals bedenken, maar vooral de inside postmoves acties.”

Britt: “Ik ben een center in mijn team, maar ik kan eigenlijk ook schieten. Dat kan ik Jorja ook meegeven. Zij is ook lang en sterk, en ze is nog lang niet uitgegroeid.”

Finn: Is er een bepaald moment of een wedstrijd geweest die je echt nooit meer zal vergeten?

“De eerste keer dat ik kampioen werd. Ook een internationaal toernooi, waarbij we tegen de topteams van Duitsland, Bosnië en Engeland moesten spelen. Tegen dat soort teams speelden we erg goed.”

Britt: Stel je voor, je staat met nog vier seconden te gaan in het laatste kwart met twee punten achter, maar jullie hebben de bal. Wat zou jij in zo'n situatie doen?

“Ja, dat ligt eraan. Ik probeer gewoon rustig te blijven. Ik kan dan passes geven zodat je een open schot kunt creëren of een fout kunt uitlokken als je bij de basket bent. Catch and shoot is ook een mogelijkheid, en dan hopen dat het lukt. Ik heb het één keer gehad dat wij met twee punten achter stonden en we hebben uiteindelijk overtime gespeeld dankzij vrije worpen. We hebben toen ook gewonnen.”

Aan allen: Als je in Bemmel speelt, dan kan het bijna niet anders dan dat je ook wedstrijden van de dames op het hoogste niveau bezoekt. Zijn er nog wedstrijden daarvan die jullie nooit meer zullen vergeten?

Alle drie: “Het talentje van de Week zijn bij de wedstrijden!”

Britt: “We hadden in Bemmel een paar jaar terug het talentje van de Week, en dan werd dan elke wedstrijd één iemand. Dat is mij echt altijd bijgebleven. Je mag dan meedoen met de warming-up, meedoen met de line-up en je mag de hele wedstrijd op de bank zitten.”

Jorja: “De heren en de dames speelden achter elkaar. Wij mochten toen dan... Allebei waren we allebei Talentje van de Week. Dat was wel... Dat vond ik wel leuk.

Britt: “Aan het einde van de wedstrijd ging ik vaak high fives geven, en nu train ik soms gewoon samen met de dames 1 speelsters; bijvoorbeeld met Lisanne de Jonge of voorheen Anne van Vlijmen.”

Finn: “Dat soort momenten zijn echt geweldig, maar gewoon tussen die jongens staan waar je ook gewoon naar opkijkt is heel mooi! Het zijn wel gewoon de beste spelers van United. Dit seizoen was CJ Keyser een favoriete speler van mij, maar hij ging al heel snel weg. Ook Spencer Levi vond ik een geweldige speler.”

Aan allen: wat zouden jullie binnen basketbal willen bereiken?

Britt: “Mijn droom is om bij de dames van QSTA United te mogen spelen!”

Jorja: “De mijne ook!”

Finn: “Ik zou later zeker bij Yoast United willen spelen. Spelen op het hoogste niveau lijkt mij geweldig, en een fantastische uitdaging!”